به گزارش خبرگزاری علم و فناوری؛ چای نوشیدنی محبوب در ایران است؛ و بیشتر مردم همه روزه آن را مصرف میکنند. این نوشیدنی پس از آب، پرمصرفترین نوشیدنی جهان است. امروزه مصرف چای، یکی از اجزای جدایی ناپذیر زندگی عادی مردم در ایران است، اما سابقه مصرف چای در ایران، کمتر از دو قرن است. با این حال، برخی معتقدند که پیشینه مصرف چای در ایران به سده دوم میلادی میرسد و برخی از جهان گردان از چایخانههایی سخن گفتهاند که بزرگان و توانگران در آن جا جمع میشدند و چای مینوشیدند.
فرآوری و طبقهبندی
به نقل از دانشنامه آزاد؛ انواع چای براساس نوع فرآوری خود قابل تمایز هستند. برگهای بوته گیاه چای، اگر به سرعت پس از چیده شدن، خشک نشوند، پلاسیده و اکسیده میشوند. بدون کنترل دقیق رطوبت و دما، قارچها بروی سطح چای رشد میکنند. قارچها سبب تخمیر واقعی در چای میشوند که سبب آلودگی چای با مواد سمی و سرطانزا گشته، که در نتیجه آن چای را باید دور ریخت.
ازلحاظ سنتی، چای بر اساس درجه و دوره تخمیر شدن (اکسیداسیون) برگها، به گروههای زیر طبقهبندی میشود:
چای سفید: برگهای تازه (جوانهها) که تحت عمل اکسیداسیون قرار نگرفتهاند؛ شکوفههای چای را برای جلوگیری از تشکیل سبزینه (کلروفیل) از نور خورشید میتوان دور نگه داشت. چای سفید نسبت به دیگر انواع چای در مقادیر کمتری تولید میشود و میتواند از همان نوع چای که با روشهای دیگر تولید شده ازلحاظ قیمت نسبتاً گرانتر تمام شود. این نوع چای در کشورهای دیگر به غیر از چین، کمتر شناخته شدهاست، اگرچه این شناخت با عرضه چای سفید به شکل کیسهای، و نیز چای سفید سرد و فوری، بیشتر شدهاست.
چای سبز: فرایند اکسیداسیون پس از گذشت زمان اندکی از طریق حرارت یا با بخار که یک روش سنتی ژاپنی است یا به وسیله بو دادن آن در تابههای داغ، به عنوان یک روش سنتی چینی متوقف میشود. برگهای چای را میتوان به شکل برگهای جداگانه یا تبدیل شده به حبه که برای تولید چای باروتی استفاده میشود، برای خشک کردن کنارگذاشت. فرایند اخیر، زمانبر بوده و به عنوان نمونه تنها برای چایهای زرین با کیفیت بالا استفاده میشود. چای یک یا دو روز پس از چیدن، فرآوری میشود.
چای اولانگ: عمل اکسیداسیون در حد فاصل بین استانداردهای زمانی مربوط به چای سبز و چای سیاه متوقف میشود. فرایند اکسیداسیون دو تا سه روز به طول خواهد انجامید.
چای قرمز: میگذارند برگهای چای بهطور کامل اکسیده شود. چای سیاه در بیشتر نقاط جنوب آسیا (هند، سریلانکا، بنگلادش، پاکستان و غیره) و نیز درقرن اخیر دربسیاری از کشورهای آفریقائی از جمله کنیا، بروندی، روآندا، مالاوی و زیمبابوه متداول بودهاست. ترجمه لغت به لغت عبارت چای قرمز را در زبان چینی، میتوان برای عاشقان چای بکار برد. چینیها آن را چای سرخ مینامند زیرا رنگ مایع دم کرده آن سرخ است. غربیها هم آن را چای سیاه میگویند چون برگهای چایی که معمولاً دم میکنند به رنگ مشکی است. فرایند اکسیداسیون از حدود دو هفته تا یک ماه طول خواهد کشید. چای سیاه در طبقهبندی دیگر به عنوان چای ناب یا CTC مطرح میشود. چایهای سیاه غیر مخلوط نیز از طریق مکان، زمان و فصل (اول، دوم، یا پاییز) تولید خود شناخته میشوند. چایهای ناب و CTC طبق کیفیت برگ پس از تولید و بر اساس سیستم درجهبندی چای نیز درجهبندی میشوند.
پوئر: در فلات کانتون چین به عنوان پولی نیز خوانده میشود. دو نوع از این چای وجود دارد، خام و رسیده. نوع خام یا سبز آن را میتوان بلافاصله مصرف نمود یا گذاشت تا رسیدهتر شود. طی فرایند رسیدن گیاه چای، چای متحمل عملیات تخمیر ثانویه و میکروبی (باکتریایی) میشود. پوئر رسیده از از برگ سبز چای ساخته میشود که بهطور مصنوعی اکسیده میشود تا به طعم فرایند رسیدن طبیعی خود نزدیک شود. این عمل تحت فرایند مشابهی کنترل میشود تا آنها را با هم ترکیب نماید که در آن هم رطوبت و هم دمای چای بهطور دقیقی تحت نظارت قرار میگیرد. هردو نوع چای پوئر معمولاً به اشکال مختلفی متراکم میشوند ازجمله قالبی، قرصمانند، کاسهای شکل یا قارچمانند. درحالی که بیشتر انواع چای در همان سال اول تولید خود، مصرف میشوند، اما چای پوئر را برای بهبود طعم آن میتوان دِیرتر مصرف کرد و نوع خامش را بین ۳۰ تا۵۰ سال و نمونه رسیده اش را بین۱۰ تا ۱۵سال نگهداری نمود، اگرچه کارشناسان و طرفداران آن در مورد دوره زمانی بهینه توقف فرایند رسیده شدن چای با هم اختلاف دارند.
چای زرد: یا تحت نام چای با کیفیت در دربار سلطنتی استفاده می شود، یا چای مخصوصی مشابه با چای سبز، این نوع چای مرحله کند تری از خشک را سپری میکند.
کوکیچا: همچنین چای زمستان نیز نامیده میشود، کوکیچا از شاخههای کوچک و برگهای کهنه و هرس شده گیاه چای طی فصل زمستانه و با برشتهسازی، عمل میآید. این ماده به عنوان یک غذای سالم در ژاپن و نیز در رژیمهای افزایش طول عمر بهطور رایجی مصرف میشود.
ژنمایکا: در زبان ژاپنی به معنای چای برنج قهوهای رنگ است، آن چای سبزی است که با برنج خشک قهوهای برشته شده (برخی اوقات برنج بوداده) ترکیب میشود، و در ژاپن بسیار متداول بوده اما درچین هم مصرف میشود.
چای سیاه و خواص آن
بر اساس مطالب منتشر شده در نمناک؛ چای سیاه که پر استفاده ترین چای در دنیا است، در واقع همان چای سبز است که برگهایش را بیشتر خشک میکنند، و این کار باعث میشود طعم و رنگ آن تغییر کند. خواص چای عبارتند از:
بهبود سلامت قلب
کاهش ریسک سرطان تخمدان
کاهش ریسک دیابت
بالا بردن ایمنی
بهبود سلامت استخوان
کاهش خطر پارکینسون
بهبود هضم غذا
کاهش خطر سنگ کلیه
کمک به کاهش وزن
کاهش کلسترول
کاهش رادیکال های آزاد
کمک به بهداشت دهان
کاهش خطر آلزایمر
کاهش فشار خون
جلوگیری از عفونت های پوستی
ترکیبات تشکیل دهنده ی چای
به نقل از پژوهشکده گیاهان دارویی؛ چای سیاه حاوی ترکیبات شیمیایی به شرح زیر است:
تنین: یکی از مواد موجود در چای، تنین است که موجب آرامش اعصاب می شود
کافئین: ماده ای است بی رنگ، بی بو و دارای مزه ای تلخ که موجب آرامش اعصاب، رفع خستگی و خواب آلودگی می شود. کافئین ضربان قلب را بالا برده و ادرارآور است.
تئوفیلین: تئوفیلین موجود در چای، شل کننده ی عضلات و افزایش دهنده ی جریان خون می باشد. همچنین موجب تقویت قلب و تنظیم ضربان قلب شده و ضد التهاب (قرمزی، ورم و خارش بدن بعد از بریدگی، سوختگی، خراش و یا هر نوع آسیب به بافت بدن را التهاب می گویند) می باشد
تانن: تانن، تلخ مزه است. وجود تانن در چای مانع جذب مواد معدنی به ویژه آهن می شود اما از اسهال جلوگیری می کند. تانن ادرارآور بوده و به دفع مواد زائد بدن کمک می کند و برای تقویت کبد نیز مفید است. تانن ها ترکیباتی هستند که ضمن ترکیب شدن با پروتئین های پوست حیوانات از فساد آنها جلوگیری نموده و سبب تبدیل پوست به چرم می شوند. اکثر خانواده های گیاهی دارای تانن هستند. تانن ها در حقیقت دسته بزرگی از مواد طبیعی پیچیده هستند که در گیاهان به مقدار زیاد وجود دارند
کاتچین: ضد سرطان، کاهش دهنده ی چربی خون و ضد ویروس است و از افزایش قند خون و فشار خون جلوگیری می کند.
تیانین: مهم ترین علت خوش طعم بودن چای، وجود تیانیندر آن است. این ماده ضد استرس و آرام بخش می باشد.
فلوراید: برای حفاظت از دندان ها ماده ای مفید به شمار می آید. این ماده موجب استحکام دندان ها و جلوگیری از ایجاد بوی بد دهان شده و همچنین دیواره ی عروق خونی را نیز محکم می کند. مقدار فلوراید در چای سبز بیشتر است.
ویتامین ها: ویتامین B1، ویتامین B2، ویتامین B6، ویتامین .K
از میان صد ها ترکیب شمیایی چای، مهم ترین آنها پلی فنل ها هستند که به عنوان یک نکته ی مثبت، می توانند نقش آنتی اکسیدانی را ایفا کرده و بر ضد رادیکال های اکسیژن که عامل برخی از بیماری های بدن هستند عمل می کنند.
---------------------------------------------
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری به نقل از ساینس دیلی؛ نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که دو ترکیب فلاونوئیدی از نوع کاتچین موجود در چای، هرکدام نوع خاصی از پروتئین کانال یونی به نام KCNQ5 را فعال می کنندکه به شل شدن رگ های خونی منجر می شود.
از آنجا که حدود یک سوم جمعیت بزرگسالان جهان دارای فشار خون بالا هستند و این شرایط در نظر گرفته می شود که فشار خون بالا یک عامل خطر قابل اصلاح برای بیماری های قلبی عروقی جهانی و مرگ و میر زودرس است، رویکردهای جدید برای درمان فشار خون پتانسیل زیادی برای بهبود سلامت عمومی جهانی دارند. مطالعات قبلی نشان داد که مصرف چای سبز یا سیاه می تواند فشار خون را به میزان کمی اما ثابت کاهش دهد و قبلاً مشخص شده بود که کاتچین ها به این خاصیت کمک می کنند.
نقش KCNQ5 علاوه بر کنترل عروق در قسمتهای مختلف مغز بیان می شود، جایی که فعالیت الکتریکی و سیگنالینگ بین سلولهای عصبی را تنظیم می کند. از آنجایی که کاتچین ها می توانند از سد خونی مغزی عبور کنند و با کشف توانایی آنها در فعال کردن KCNQ5 ممکن است مکانیسم KCNQ5 برای رفع کانال های خراب در راستای بهبود اختلالات تحریک پذیری مغز در آینده پیشنهاد شود.
در کشورهایی از جمله انگلستان و ایالات متحده چای سیاه معمولاً قبل از مصرف با شیرمخلوط می شود. محققان در مطالعه حاضر دریافتند وقتی چای سیاه مستقیماً روی سلولهای حاوی کانال KCNQ5 اعمال می شود، افزودن شیر از اثرات مفید فعال کننده KCNQ5 چای جلوگیری می کند. با این حال، به گفته ابوت، محقق ارشد این پروژه، این بدان معنا نیست که فرد باید از نوشیدن چای با شیر برای استفاده از خواص مفید چای اجتناب کند. ما اطمینان داریم که محیط معده انسان کاتچین ها را از پروتئین ها جدا می کند.
این تیم همچنین با استفاده از طیف سنجی جرمی دریافت که گرم کردن چای سبز تا 35 درجه سانتیگراد باعث تغییر در ترکیب شیمیایی آن می شود تا در فعال سازی KCNQ5 موثرتر باشد.
ابوت توضیح داد: صرف نظر از اینکه چای به صورت سرد یا گرم مصرف شود، این دما پس از نوشیدن چای حاصل می شود، زیرا دمای بدن انسان حدود 37 درجه سانتیگراد است. بنابراین، به سادگی میتوانیم با نوشیدن چای، خواص مفید و ضد فشار خون آن را فعال می کنیم.
این مطالعه که تا حدی توسط انستیتوهای ملی بهداشت، انستیتوی ملی علوم پزشکی عمومی، انستیتوی ملی اختلالات مغز و اعصاب و سکته مغزی و بنیاد لوندبک پشتیبانی شد، می تواند منجر به طراحی داروهای جدید کاهش دهنده فشار خون شود. شناسایی KCNQ5 به عنوان یک هدف جدید ممکن است به بهبود قدرت یا تسهیل اثر بخشی دارویی کمک کند.
انتهای متن/ص
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/03/210308131703.htm
- ۰۰/۰۳/۲۲